HEUS
Ik kan er niet tegen.
Tegen heus. Het woord. HEUS.
Daar kan ik niet tegen.
Er is iets aan dat woord niet koosjer, als je het mij vraagt.
HEUS.
Het levert mij standaard argwaan op.
Sterker nog, het is wat mij betreft één van de meest onbetrouwbare woorden in onze Nederlandse taal!
Het is zo'n woord dat mensen pas gaan gebruiken als het allemaal niet helemaal vanzelf gaat.
Als iemand tegen mij zegt dat het HEUS wel goed komt ben ik al naarstig aan het zoeken naar nooduitgangen.
En denk ik voor de zekerheid alvast nog één keer aan hen die mij lief zijn.
Want we blijken een probleem te hebben.
Dat HEUS wel goed komt. Maar toch. Dat moet eerst nog blijken.
Pas als je buurman over zijn nieuwe Engelse buldog meldt dat hij je HEUS niet op zal eten weet je zeker dat je voorgevoel juist was. Dit is dus inderdaad een rotbeest!
Als de directeur van het Centraal Bureau voor de Statistiek in een interview meldt dat er HEUS ook wel wordt gelachen op kantoor ben ik al onderweg om mijn spaargeld van de bank te halen.
Om het in een sok onder mijn matras te gaan bewaren.
En een gemiddelde minister van Buitenlandse Zaken roept standaard in iedere camera die hem, of haar desgewenst, onder de neus geduwd wordt dat het lot van de asielzoekers uit Congo (of neem een willekeurig ander land vol honger of geweld) hem ook HEUS aan het hart gaat! Om ze vervolgens tóch uit te zetten. Terug naar de plek waar ze hun leven niet zeker zijn. Terug naar de plek waar ze niks of niemand hebben, want de familie is uitgemoord. Terug naar de plek die ze niet eens kennen, omdat ze als baby al naar Nederland kwamen. Maar ja..., hun paspoort zegt dat ze in Congo horen. HEUS waar.
Het is dus ook nog eens een politiek correct woord.
Volgens het woordenboek heeft dit woord twee betekenissen:
Beleefd. En echt of werkelijk.
Dat laatste geeft geen reden tot twijfel. Eerlijk is eerlijk, iets wat als echt of werkelijk te boek staat zal werkelijk echt zijn.
Beleefd daarentegen geeft te denken. Beleefd betekent welgemanierd.
Maar dat hoeft HEUS nog niet werkelijk oprecht te zijn.
Ministers bijvoorbeeld zijn over het algemeen bijzonder welgemanierd.
Op z'n minst geldt dit voor ministers van Buitenlandse Zaken.
Eigenlijk is HEUS niet eens een woord.
Het is meer een geluid.
HEUS.
Of eigenlijk is het een soort zucht.
HEUS.
Zo'n geluid waarmee je laat blijken dat datgene dat je de ander wilt laten geloven werkelijk uit je tenen moet komen. Dat je al je lichaamskracht in hebt moeten zetten om de woorden daadwerkelijk over je lippen te laten komen. Verstaanbaar en wel.
Zucht. Steun. HEUS.
Alsof je eigenlijk wilt zeggen: "Ach, het woord heus is niet direct mijn lievelingswoord in onze Nederlandse taal. Maar ik kan er prima mee leven!" HEUS.

